Erich FROMM’un Sevme Sanatı Adlı kitabında içimizdeki boşluğu anlatan bir cümlesi var. “Sevgi almak değil vermektir.”
Uzun zamandır sevmeyi ve sevgiyi düşünüyorum. Anlatmak istediğim sevgi sadece romantik ilişkiler değil. Çocukluğuma tüm geçmişime baktığımda; aile sevgisi, hayvanlara sevgi ve doğaya olan sevgim ile koşturduğumu görüyorum. Romantik ilişkilerde bağlılık ve bağımlılık arasındaki görülmez ince çizgide yüründüğünü bu sayede daha net görüyorum.
Düşünmek her yaşta kendi içinizde bir yolculuğa çıkmak ve çoğu zaman kendimize duyulan bir merak oluyor. Sevmeyi sevilmeyi düşününce iki durum ile başbaşa kalıyorum. Birbiri ile uzak gibi gözükse de doğrudan birbiri ile ilişkili iki durum.
Bu ikiliden ilki ‘kendimizi sevmemiz’ bunu son günlerde çok sık duyuyor ve duymaktan sıkılmış olabilirsiniz belki de haklısınız... ama iyi ki duyuyorsunuz çünkü kendimize duyduğumuz sevgi son derece önemli. Kendimize olan sevgimiz öncelikle, kendimizi koşulsuz kabul ederek başlıyoruz bu sayede kendimiz ile bir barış imzalamış ve huzur hissine ulaşmış oluyoruz. Kendi kendimize kaldığımız zamanlarda huzursuzluk ve yapıcak bir şey bulamama hissini bir kenara bırakıp bu zamandan keyif almaya başlıyoruz. Tüm bunların anahtarı kendimize olan sevgimi
Bizi bizden daha iyi tanıyan yoktur elbet ama bize bizden daha uzak olanda yoktur... kendi içimizde oluşturduğumuz sevgi bakışı ile kendi iç konuşmalarımızın dışında sosyal ve romantik ilişkilerimizdeki ilerleyiş ve istekler bu sayede daha net hale gelebilir.
Sevgi ikilisinin diğeri ise ‘sen dışında var olan her şeye sevgi ile yaklaşmak’ yaşamdaki tüm olan bitenlere bu pencereden bakmak, biz dışında kalan her şeyi bizim bir parçamız yapıyor. Her şey teklikten oluşan parçalardır, bu yüzden sen, sen olmayanı da sen gibi sev! Bizler sevdikçe genişliyoruz, öncelikle kendimizi severek çıktığımız yolda biz dışında olanları severken kendi içimizde sevgiyi buluyoruz. Her bizden dışarıda kalan bizim bir parçamız oluyor.
Kendinizi seviyorsanız, başkalarınıda kendinizi sevdiğiniz ölçüde seversiniz, karşınızdaki kişiyi kendinizden az sevdiğiniz sürece kendinizi sevmeyi başaramazsınız...sevgiyi koşulsuz dağıtarak sevgiyi bulabiliriz.